મે'ર કરી જે મામડિયાની ...

*॥ આદ્યશક્તિ મહામાયારુપ ખોડલ ॥*

*( ગીત ચારણી શૈલીનુ )*

ગુણ કથું હું ગાગડડિયાની ,

મે'ર કરી જે મામડિયાની .

ત્રટ હીરણને વાસ તિહારો , 

ધરો ગાજે ત્યાં એકજધારો .

તરવર ફૂલમાં વાસ તિહારો ,

મહેકે વાયુનો મહેકારો .

ઝરણામાં ઝણકાર કરે તું  , 

નીરમાં ઘેરા નાદ કરે તું .

વગડામાં વનરાઇ ઘટા તું , 

લાલ ગુલાબી વેલ લતા તું .

તરવરમાં કુંપળીઓ તું છો , 

ફોરમમાં ફાગણીઓ તું છો .

કેસૂડાંની કળીઓ તું છો, 

પીળાં પટ આવળીઓ તું છો .

વાયુરુપે વિચરે વનમાં ,

 થાનકમાં ઘરમાં થનથનમાં .

ગાજે વરસા નાદ ગગનમાં , 

આહુત જ્વાળા માંય અગનમાં .

જાંપ જપે તો હોય જગનમાં, 

લગની હોય તો હોય લગનમાં .

પેઠી તું સ્વર્ગે પાતાળે ,

ભૂવન ત્રણે તું નજરે ભાળે .

સાદ કરે તું આવે સહાઈ, 

ધાબળિયાળી આવે ધાઇ.

ક્રોધ ભરી તું નજરું કરતો,

કાળે ય ડગલાં પાછાં ભરતો.

આણ ફરે સુરજ ના ઊગે ,

પંથે તારે કો નવ પૂગે .

ખોડલ તારાં ત્રિશૂળ ખખડે ,

 ગિરનારી મૂળમાંથી ગગડે .

દિગપાળોનાં છેડાં છૂટે , 

ટાણાં વિણ મેહૂલીયો ત્રુટે .

વીજળિયુંના થાય લવાકાં , 

જગમાં હોય બધે ઝબકારા .

કોરંભ પીઠાં થાય કડાકાં , 

ભૂમંડળમાં થાય ભડાકા .

શેષાં સર સળવળવાં લાગે , 

લાવારસ ઊકળવા લાગે .

સૂરજ ચાંદો તેજ સમેટે , 

હરિ બ્રહ્મા શિવ ઊતરે હેઠે .

મહેરામણ મરજાદા મૂકે , 

હરિયલ ઠારોઠાર હી હૂકે .

અવળી ચાલે હેય અટંકી ,

 બિરદાળી હો જાવછ બંકી .

રીસ ભરેલી ઊતરે રણમાં ,

ક્રોધ ભરી ઊઠે કણકણમાં .

હૈયેથી જો હેત વછૂટે ,

 તેને જગમાં કો નવ લૂટે .

મેંર કરે તો કોઇ મરે નહિ , 

ભૂંડા ડગલાં ક્યાંય ભરે નહિ .

વગર જોતું કોઇ વેર કરે નહિ , 

કજિયા કે કંકાસ કરે નહિ .

જીભે ખોડલ ખોડલ જપતાં ,

 રામનામનાં થઇ જાય રટતાં .

અંતરથી જાણસ તું આઇ , 

બેઠી થાજે ઝટ તું બાઈ .

ખરે વખત જો ખપ તું ના'વે , 

આઈ બીજા કુણ વારે આવે?

બિરુદ તિહારો કેમ બખાણુ ; 

જોણ ઝાઝી વાત ન જાણું`.

કાલા વાલા કરતાં કરતા , 

પળિયે તારે પાયે પડતાં .

કાળે બુદ્ધિ બે`ર કરી છે , 

ભીતરમાં કંઈ લાખ ભરી છે .

હૈયાની હોઠે નવ આવે , 

સક્તી *" દાદલ "* કીં સમજાવે ?

આઠો જામ ભજી લે અંબા , 

જગબંધન છોડે જગદંબા .

પ્રાત ઊઠી જો લાગે પાયે , 

જનમ જનમનાં પાપો જાયે .

કર જોડીલે દાતણ કરતાં , 

ભજીલે ખોડલ ડગલાં ભરતાં .

ઊઠતાં બેસતાં નામ ઉચ્ચારે , 

દુ:ખ દાળીદર સઘળાં ડારે .

ખોડલમાં કરશે ખમકારાં , 

ચિતમાં રહેશે જો ચમકારા .

બની નથી ગઇ માં તું બેરી , 

તારાં બાળકને લે ટેરી .

અમી નજર તારી જો પડશે , 

થોડી ઘડી કાળે ય થરથરશે .

ખોડલ માં તારે ખમકારે ,

 શારદ પાછા લેખ સુધારે .

એક ઘડી ના ઊભે અંબા , 

ઝટ આવે વારે જગદંબા .

પંચાણ હોય કે હો પગપાળી ,

 ધોડીજે ઝટ ધાબળિયાળી .

ખપ્પર ત્રિશૂળ ખખડાવી ખોડલ ,

અળગો કરી મઢની ઓજલ .

કાઇ હવે વિલંબ ના કરતી , 

ખમા ખમા મુખે ઉચરંતી .

જણ્યાં અપરાધો ભૂલી જાજે , 

અવગુણ જોતી ના તું આજે .

થાનક માંથી બેઠી થાજે , 

અમણા દુ:ખ તું ભાંગે આજે.